İbretllik Hikayelerden Biri

İleri

Foto Galeri Haberin Devamı

: “Durumun nasıl?” diye sordum, bana çocuklarının aç olduğunu, ununun hiç kalmadığını söyleyemedi. Gururlu bir adamdı : ”Çok şükür!” diye kestirip attı. “Hiç saklama, zor durumda olduğunu biliyorum.” Dedim. Yüzüme baktı, hiçbir şey demedi ama o bakışlar her şeyi anlatıyordu. “ Bu gece evin kapısını… Devamını izlemek amacıyla gorsele doku22nun

: Gece yarısı içeri gir kilerin kapısı da açık olacak. Bir çuval un al git, sonra ödersin!”dedim. Yüzüme baktı, gündüzler çuvala mı girdi, dercesine gözlerime baktı. Ona eşimin vermediğini söyleyemedim. Bir bahane uydurmak istedim: “Senin bizden un aldığını kimse görmesin!” dedim. Aklına yattı. “Tamam!” dedi. “Ama yazın fazlasıyla vereceğim!” diye kendi gururunu susturdu. Çayımızı içtik ayrıldık. Bu gece ben pusu kurup eşimi uyuttuktan sonra kapıyı açıp yine yatacaktım. Geç saatlerde eşim gitti yattı. Biraz bekledim, gidip uykuya dalıp dalmadığını denetim ettim. Tamam. Uykuya dalmıştı. Sokağa bakan iki kanatlı kapıyı açtım, geri geldim gaz lambasını söndürdüm, uzandım. Uzandım ama kulağım kapıda. Bir çıtırtı mutlak gelir diye düşündüm. Fazla geçmeden kapı hafiften gıcırdadı. “Tamam!” dedim. “Adam geldi.” Sonrasını bekle bekle bir türlü adam çıkıp gitmiyor. Meraktan patlamak üzereyim. Yardım operasyonu başarısız olacak diye ruhum gidip geliyor. Yarım saat oldu, adam kilerde bir türlü çıkmadı. Artık dayanamadım, kalkıp gittim, kilere girdim. Girdim ki, zavallı adam çuvalı sırtına almaya çalışıyor, ama bir türlü başaramıyor. Beni gördü, gözleri parıldadı:” Şunu sırtıma atamadım komşu!” dedi. Zavallı su içersinde kalmış.Alnında boncuk boncuk terler dökülüyor. Yardım ettim, çuvalı sırtına yükledim. Yavaşça, sessiz sedasız kilerden çıktık. Geçtim iki kanatlı kapıyı adama açtım. Tam, bu iş tamam deyip derin bir soluk alacaktım ki, merdiven başında bizim hanım jandarma edasıyla: “Dur!” demez mi? Aman Allahım, ruhum uçtu sandım. Hanımdan korkmaktan değil, unu götüren adam, unu eşimden saklı verdiğimi anlarsa, gururu kırılır, bir daha benimle konuşmaz, diye korkuyordum. Yoksa; eşim sonra bana ne derse desin, ben alışkınım. Adam sırtında ki unla dışarı çıkmadan durdu. Ben ne kadar dua varsa bir çırpıda okudum. Geldi, adama baktı. Ne yaptı biliyor musunuz? Eğildi adamın yüzüne baktı:” Yetmezse gel bir daha al İsmail efendi!” demez mi. Adam teşekkür ederek gitti. Ama ben alan heykeli gibi anlamsız ve bilinçsiz bir durumda hala hanıma bakıyorum.

Haberin Devamı

Yorumlar

Yorumlar (Yorum Yapılmamış)

Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz? Cevabı iptal etmek için tıklayın.

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.